r         A   B   C   Ç   D   E   F   G   H   I   İ  J   L   M   N   O   Ö   P   Q   R     Ş   T   U   Ü   V   Y   Z

-K-

  1. KALKOLİTİK ÇAĞ: Bakırtaş Çağı'na verilen ad. Khalkos=Bakır ve Lithos=Taş sözcüklerinden türetilmiştir. Anadolu'da daha çok M.Ö. VI bin yılın ilk yarısı ile M.Ö. IV bin yılın sonları arasına tarihlenir.

  2. KARANLIK ÇAĞLAR (Yunan): Yunan tarihinin, M.Ö. XII. yüzyılda Miken saraylarının yıkılmasından sonraki ve VIII. yüzyılda Arkaik Yunanistan'ın doğmasından önceki dönemine verilen ad.

  3. KARANLIK ÇAĞLAR (Hıristiyan): Genel olarak Batı Roma İmparatorluğu'nun M.S. V. yüzyılda yıkılmasından sonra ve IX. ya da X. yüzyılda başladığı kabul edilen Ortaçağ'dan önceki dönemine verilen ad.

  4. KARUM: Asurlularda büyük ticaret merkezlerine ve limanlara verilen ad.

  5. KATAGOGION: Eski Yunanistan'da Epidauros ve Delphoi gibi birkaç yerde rastlanılan konuk evlerine verilen ad. Bu evlerde ya konuklar ya da Epidauros'ta olduğu gibi iyileşmeye gelen hastalar barınırdı. 

  6. KATARİZM (Albigensçilik): Bu isim, Yunanca 'saf-katıksız' anlamına gelen 'Kathar' sözünden gelmektedir. Ortaçağ Avrupa'sında Manici  sapkın bir gruba verilen addır. İlk defa IX. yüzyılda, Bulgaristan'da görüldüğü kaydedilmiştir. En ünlü merkez, XII. yüzyılda Languedoc'ta (Güney Fransa)'daydı. 

  7. KERAMİK (Seramik): Erken Neolitik Çağ'da, M.Ö. VII. bin yılın başlarında insanoğlunun doğada rahatlıkla ve bolca bulunan kilin özelliklerini keşfetmesi ve bununla yaptığı çanak-çömlekler kültürel yaşamda çok önemli değişikliklere yol açmıştır. Bu nedenle Neolitik Çağ, Akeramik (Seramiksiz, Çanak-Çömleksiz) Neolitik Çağ ve Çanak-Çömlekli Neolitik Çağ olmak üzere bölümlere ayrılır.

  8. KESİT (İng. Section): Arkeolojik kazılarda açılan açmaların dört bir yanında oluşan çukur duvarlarına verilen ad. Kesitler özellikle stratigrafinin okunması ve anlamlandırılmasında kullanılırlar.

  9. KESME TAŞ: Dikdötgen prizması şeklinde kesilmiş taş blokların yatay düzlemler oluşturarak dizilmesini içeren duvar örgüsüne verilen ad.

  10. KLAROS: Sparta'da dünyaya gelen her yurttaşa işlenmek üzere verilen toprak parçası.

  11. KLASİK ARKEOLOJİ: Bu uzmanlık dalı en genel anlatımla, Eski Yunan ve Latin dillerinde yazılı kayıtlar bırakan ulusların ürettikleri materyal kültürle ilgilenir. Yunan ve Roma uygarlıklarından günümüze kalan eserleri inceler, bu uygarlıkların şemsiyesi altında yaşamış olan insanların hayatlarıyla ilgili bilgiler edinmeyi amaçlar. Örneğin, Anadolu'da Efes, Afrodisyas, Priene ve Milet gibi Yunan ve Roma şehirlerinde yapılan kazılar, klasik arkeoloji kazılarına örnek oluşturur.

  12. KLASİK DÖNEM: Yunan tarihinde M.Ö. V. yüzyıla verilen ad. Genellikle, Yunan dehasının en büyük ve en 'saf' ürünlerinin görüldüğü dönem olduğu savunulur.

  13. KLERUKHIA: Fakir Yunan yurttaşlarının yaşayabilmesi için oluşturulan kolonilere verilen ad.

  14. KOMPOZİT BAŞLIK: İon başlığındaki volüt (koç başı) ile Korinth başlığındaki akanthus yapraklarını kaynaştıran geç dönem sütun başlığı tipine verilen ad.

  15. KOPT (Kıpti): Önceleri Mısır'ın yerleşik halkına, daha sonra da Hıristiyan Mısırlılara da verilen ad.

  16. KONTEKST: Arkeolojik buluntuların kontrollü kazısı sırasında, içinde keşfedikleri üç boyutlu ortama verilen ad. Herhangi bir arkeolojik buluntunun anlamlandırılabilmesi için kontekstinin son derece dikkatli bir şekilde kaydedilmesi gerekmektedir. Kontekst, kontrollü kazılarda elde edilen buluntuların nasıl ve niçin kullanıldıklarını inceleyebilme ve anlayabilmemiz için son derece önemlidir. Örneğin, mutfak olduğu tahmin edilen bir odada ele geçen bir metal tas ile bir mezarda ya da tapınakta bulunan aynı tür bir metal tasın anlamladırılması tamamen farklı olacaktır.

  17. KORINTH DÜZENİ: Tapınaklarda ve diğer yapılarda kullanılan bir düzendir. Sütunlar İon Düzeni'ndekine benzer ancak başlık farklıdır. İon Düzeni'ndeki  volüt yerine akanthus yapraklarının fışkırdığı bir kasnağa sahiptir. 

  18. KREMASYON (İng. Cremation): Kimi kültürlerde ölü yakma geleneğine verilen ad.

  19. KREPIS (Lat. Crepidoma): Eski Yunanistan ve Roma'da tapınağın oturduğu platformun çevresindeki basamaklı kesime verilen ad.

  20. KRYPTA: Eski Yunanistan'da yanları çevrili olduğundan hiçbir yeri görmeyen avlulara verilen ad. 

  21. KTISTES: Hellen kentlerinin mitolojik kurucularına verilen ad. 

  22. KURTİN: Antik Dönem sur yapılarının burçlar arasında kalan beden duvarlarına verilen ad.

  23. KÜLT: Tapım. Değişik kültür özelliklerine sahip halkların tapınma ve ibadet biçimlerine verilen ad.

  24. KYKLOP DUVAR: Düzgün olmayan büyük taş blokların, belirli bir düzen gözetilmeksizin ve harç kullanmadan üst üste konulmasıyla oluşturulan duvara verilen ad.